| Δευτέρα, Ιουνίου 20, 2005 |
| ΚΑΙ ΕΓΩ ΡΩΤΩ: ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ ΓΙΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ; ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ: ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ! |
Η ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ...
Το νησί που τραγούδησαν οι ποιητές. Μια ιστορία που κρατά περισσότερο από τέσσερεις χιλιάδες χρόνια. Και ο βράχος που ακόμα ορθώνεται το ίδιο δυνατός μέσα στο πέλαγος, κρατάει καλά φυλαγμένα τα μυστικά της Ατλαντίδας..!
Η ποίηση της αυγής, η πρωινή δροσιά, ο εκτυφλωτικός μεσημεριανός ήλιος, τα χρώματα του δειλινού, η ομίχλη του λυκόφωτος, ο ρομαντισμός του γεμάτου φεγγαριού που καθρεφτίζεται στην καλντέρα, εδώ αποκτούν βαθύτερο νόημα και μεγαλύτερη επίδραση στη φαντασία.
Η Σαντορίνη είναι μοναδική. Είναι ένα από τα λίγα μέρη στον κόσμο στα οποία έχεις την αίσθηση πως είσαι σκλάβος στη φύση. Για να το συλλάβει αυτό κανείς όμως, θα πρέπει να σκεφτεί ότι κάποτε στις Κυκλάδες δεν υπήρχε αυτό το νησί και γεννήθηκε από την έκρηξη ενός ηφαιστείου.
Καθώς πλησιάζεις στο νησί με το καράβι, τα χάνεις. Άσπρα σπίτια, γερμένα και κολλημένα το ένα πάνω στο άλλο, ψηλά πάνω στο βράχο 350 μέτρων, μοιάζουν με φωτεινό στέμμα πάνω σε κεφάλι κόρης με κοκκινόμαυρα μαλλιά. Γιατί τέτοια είναι τα χρώματα του βράχου, σ αυτή τη γη την πλανεύτρα, που βουτάει σε μια θάλασσα βαθιά, μπλε σκούρα, μυστηριακή, ανεξιχνίαστη.
Στρώματα κόκκινου, βυσσινί και μαύρου εδάφους έχουν σχηματιστεί από εκρήξεις του ηφαιστείου και έχουν δημιουργήσει ένα προστατευτικό και συγχρόνως απειλητικό περιβάλλον. Από την άλλη μεριά το έδαφος του νησιού είναι ένα είδος συμπαγούς άσπρης άμμου. Αποτελείται από χώμα και στάχτη και έχει την ευκολία να σκάβεται εύκολα. Από μακριά μοιάζει με χιονισμένο βουνό καθώς μικρά άσπρα σπιτάκια ξεπροβάλλουν γύρω από το φρύδι του απόκρημνου βράχου, σχηματίζοντας τέσσερα μικρά χωριά: την Οία, τα Φηρά, τον Πύργο και το Ακρωτήρι.
Το υπόλοιπο νησί δεν φαίνεται από την θάλασσα και το μάτι μαγνητίζεται από τις χρωματιστές λωρίδες της λάβας στους βράχους, από το βαθύ κόκκινο μέχρι το κεραμιδί και από το γκρί μέχρι το μαύρο.. Τα σπιτάκια της Σαντορίνης, μοναδικά γιά την αρχιτεκτονική τους με τους θόλους τους, τις καμάρες τους, τα πολλά μικρά παραθυράκια που βλέπουν σε αυλές κοινές με το διπλανό σπίτι, είναι γνωστά σε όλο τον κόσμο για τη γραφικότητά τους. Ασπρα χωριουδάκια χτισμένα σε σταχτιές πλαγιές, μαύρη άμμος σε ατέλειωτες παραλίες και το εντυπωσιακό ηφαίστειο, να δημιουργεί μια μοναδική ατμόσφαιρα.
Το μπλε του ουρανού ενώνεται με το μπλε της θάλασσας. Κι ανάμεσα τους μια συμπαγής δόμηση, με τα υπόσκαφα, που είναι σπίτια λαξεμένα μέσα στη γη.
Τα τελευταία χρόνια μια καινούργια εποχή αρχίζει για το νησί δεμένη όμως με τις ρίζες του παρελθόντος. Τον χαρακτήρα αυτής της καινούργιας εικόνας τον έδωσε ο τουρισμός. Αρχικά κάποιοι ξένοι άρχιζαν να αγοράζουν ερείπια να τα αναστηλώνουν και να φροντίζουν την αρχιτεκτονική. Στο τέλος είδαν και οι ίδιοι οι έλληνες ότι τα νησί θα τους φέρει οικονομική δύναμη και άρχισαν να το αξιοποιούν. Στο γκρίζο φόντο των ερειπίων εμφανίσθηκαν κάποια αναστηλωμένα σπίτια που στη συνέχεια πολλαπλασιάστηκαν.
Σήμερα η κύρια ασχολία των Σαντορινιών είναι ο τουρισμός .
Η γοητεία του τοπίου, η ιδιομορφία του φυσικού περιβάλλοντος, η εντυπωσιακή αρχιτεκτονική, καθώς και τα αξιόλογα μνημεία της συγκεντρώνουν, ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες, πολύ μεγάλο αριθμό επισκεπτών, στον οποίο μόλις ανταποκρίνεται η πολύ καλή τουριστική υποδομή του νησιού. Μία αγέρωχη φύση, εκπληκτική, γαλήνια αλλά και ανήσυχη, άνυδρη αλλά γόνιμη, μερικές φορές σκληρή, παρούσα σε κάθε τομέα της καθημερινής ζωής. Ο ρυθμός της ώρας εδώ δεν υπαγορεύεται από το ωράριο ή από τους δείκτες του ρολογιού, αλλά από φυσικά γεγονότα που σε ακολουθούν από το πρωινό ξύπνημα μέχρι την ώρα που πας για ύπνο.
Οταν κρεμιέσαι πάνω από τη θάλασσα, ταλαντεύεσαι στο χάος και ανακαλύπτεις κομμάτια της ψυχής σου. Απέναντι το ηφαίστειο σου υπογραμμίζει το αναπόφευκτο...
 |
posted by Panos @ 19:16   |
|
|
|
|
| Πρόσφατες δημοσιεύσεις |
|
| Αρχείο |
|
| Links |
|
|
|
