Οριστικό τέλος στο θέμα της διαχείρισης των πνευματικών δικαιωμάτων, από τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον ελληνικό χώρο, έδωσε χθες το ΔΕΚ, απορρίπτοντας προσφυγή της ΑΕΠΙ, κατά απόφασης ελληνικού δικαστηρίου που αφορούσε τις εταιρείες Ερατώ, Απόλλων και Grammo.

Ειδικότερα, το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ) απέρριψε αίτηση αναίρεσης της ΑΕΠΙ (ανώνυμης εταιρείας ελληνικού δικαίου η οποία δραστηριοποιείται στον τομέα της προστασίας των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας στον τομέα της μουσικής στην Ελλάδα) για την απόφαση του Πρωτοδικείου της 12ης.07.2007, (Τ-229/05).

Με την απόφαση αυτή, απορρίφθηκε η προσφυγή ακύρωσης κατά της αποφάσεως SG Greffe (2005) D/201832 της Επιτροπής, της 18ης Απριλίου 2005, περί απορρίψεως της καταγγελίας, που υπέβαλε η ΑΕΠΙ σχετικά με φερόμενη παράβαση των άρθρων 81 ΕΚ και/ή 82 ΕΚ που διέπραξαν οι οργανισμοί Ερατώ, Απόλλων και Grammo, οι οποίοι αποτελούν ελληνικούς οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης δικαιωμάτων συγγενικών προς τα δικαιώματα του δημιουργού στον τομέα της μουσικής.

Κατά τον ν. 2121/1993, οι δημιουργοί μπορούν να αναθέτουν τη διαχείριση ή την προστασία των πνευματικών τους δικαιωμάτων σε οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης, των οποίων η λειτουργία εξαρτάται από άδεια χορηγούμενη από το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού.

Η ΑΕΠΙ ζήτησε άδεια για το σύνολο των δικαιωμάτων του δημιουργού και των συγγενικών δικαιωμάτων στον τομέα της μουσικής. Το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού τής χορήγησε μεν άδεια, η οποία όμως περιοριζόταν στη συλλογική διαχείριση των δικαιωμάτων του δημιουργού επί των μουσικών έργων.

Τρεις ελληνικοί οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης των συγγενικών δικαιωμάτων, ήτοι οι Ερατώ, Απόλλων και Grammo, έλαβαν άδεια για τη συλλογική διαχείριση των συγγενικών δικαιωμάτων των τραγουδιστών ερμηνευτών, των μουσικών εκτελεστών και των παραγωγών των φορέων ήχου και/ή εικόνας.

Στις 22 Μαρτίου 2001, η ΑΕΠΙ υπέβαλε καταγγελία στην Επιτροπή κατά των τριών οργανισμών, υποστηρίζοντας ότι προβαίνουν σε κατάχρηση δεσπόζουσας θέσεως και δημιουργούν συμπράξεις και εναρμονισμένες πρακτικές και κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας, υποστηρίζοντας ότι ο νόμος 2121/1993 επιτρέπει στους εν λόγω οργανισμούς να προβαίνουν στις καταγγελλόμενες πρακτικές.

Το 2005, η Επιτροπή απέρριψε την καταγγελία ως προς τους τρεις οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης, λόγω ελλείψεως κοινοτικού συμφέροντος και αποφάσισε να θέσει στο αρχείο το σκέλος της καταγγελίας που αφορούσε τη φερόμενη παράβαση της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Η ΑΕΠΙ προσέφυγε ενώπιον του Πρωτοδικείου (Τ-229/05), ζητώντας την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής. Στις 12 Ιουλίου 2007, το Πρωτοδικείο απέρριψε την προσφυγή στο σύνολό της.

Στη συνέχεια, η ΑΕΠΙ ζήτησε από το ΔΕΚ την αναίρεση της παραπάνω αποφάσεως του Πρωτοδικείου. Χθες, το ΔΕΚ απέρριψε της αίτηση αναιρέσεως.